Best að setja inn eina færslu hér á meðan nóvember lifir enn, allt gott að frétta héðan og veturinn rækilega staðfest komu sína og ekki nema 18 stiga frost úti. Föðurlandið er því það eina sem dugar innandyra sem utan enda Norðmenn ekki þekktir fyrir að einangra hús sérlega vel.

Hvað um það, fór á fund með leiðbeinendum í morgun til ákveða hvernig við ættum að túlka niðurstöður lokaverkefnis míns. Útaf fundinum gekk ég ringlaðir en nokkru sinni fyrr, fórum örugglega 2 jafnvel 3 hringi í umræðum og bökkuðum þó nokkrum sinnum. Varð mér því heldur lítið úr verk það sem eftir lifði dags og mín bíður reyndar enn einn vinkillinn á verkefnið í pósthólfi en læt hann bíða morguns. Það sem hægt er að gera einfalda hluti flókna en eins og leiðbeinandinn minn sagði í morgun þá velur maður nú alltaf flóknu hlutina framyfir þá einföldu. Síðan deila menn um það hvort það sé rétta aðferðina

Hvort heimurinn er auðskiljanlegri sá fræðilegri eða sá raunverulegi læt ég ósagt látið en svo ég vitni nú í ágætan kunningja minn er niðurstaða verkefnisins í dag eitthvað á þessa leið: „Víxlhrif milli kynslóða er afleiða af misjöfnu kynslóðabili sem skýrist af skekkju í grunngögnum. Hana má þó minnka með því að deila afleiðunum í rótina af sjálfum sér og þá sést að það er betra að nota lambhrúta meira en nú er gert." Smá sannleikskorn í þessu en samt ekki að öllu leiti. En setjum þá verkefnið frá ... og þó ákváðum á fundinum í morgun að minnka verkefnið aðeins, kemur það aðallega niður á einni breyti og nokkrum frítölum, auðskiljanlegt ekki satt.

En þá að mun auðskiljanlegri hlut þar sem niðurstaða varð ljós í dag, og þó. Allavega skil ég ekki þetta kosningarkerfi einn, tveir og þrír og enginn sem ég þekki hefur skilið það heldur. Vonandi verður ekki notast við svona kosningarkerfi því ég held að það sé ein helsta ástæða hinnar lélegu kjörsóknar. En ég kaus nú samt og náði alveg 28 tölum af 100 réttum eða 7 einstaklingum af þeim 25 sem náðu kjöri og bind ágætar vonir við þetta fólk þó stóra spurningin verði alltaf hvort þingið komist að gáfulegri niðurstöðu fyrir þjóðina.

Meðan flestir Íslendingar sátu heima skrapp ég með Sigbjørn aðstoðarleiðbeinanda mínum og Ron prófessor frá Texas í heimsókn á sauðfjárbú Jon Sand í Buskerud. Sú heimsókn var mjög hressandi og gaman heyra óbreyttan bónda tala um möppudýrin sem sitji á skrifstofu allan daginn og sjái ekki út fyrir kassann og átti þá við kynbótaeinkunnina sem NSG heldur út hér í Noregi. Í henni er mikil áhersla á frjósemi og Joe vill minnka hana en finnst honum full mikil aukavinna fylgja því að halda 50 heimalninga sem ég skil alveg mjög vel. Þrátt fyrir þessa miklu frjósemi var fallþunginn hjá honum ekki nema rétt 22,5 kíló í haust, 4 kg þyngra það sem kom af fjallabeit en það sem gekk í skóginum í allt sumar. En þetta snýst nú að hluta til um útsjónarsemi og það er nóg til af henni hjá Jon. Gaman að koma í heimsókn til svona bónda sem er með allt á hreinu.

En best að hætta þessu ... jólin á næsta leiti, fór meir að segja á tónleik í Áskirkju í kvöld þannig að það styttist þá líka sá tími sem ég á eftir að vera hér úti.

er mættur til Noregs, allavega snjóað slatta í gærmorgun með tilheyrandi slabbi, hálku og skemmtilegheitum. Ánægjan sennilega mismunandi eftir því sem einstaklingarnir eru margir. Sjálfur er ég svona hæfilega hrifinn af þessu ástandi, stærsti kosturinn er sá að ég veit að þetta er komið til að vera framá vor, þó ég flytji nú heim í íslenskar umhleypingar um jólin. Helsti ókosturinn sem ég sé við þetta að maður er í mun meiri hættu á gangbrautunum þegar maður þarf skyndilega færa sig fyrir hjólamönnum í hálkunni. Það er nefnilega bara hæfilega mikið saltað og sandborið hér í Ås svo manni skrikar oft fótur þegar maður víkur út í kant á gangbrautunum.

En ef snjóar aðeins meir styttist í að menn á gönguskíðum verði algengari sjón á þá fara nú hjólin meira heim í geymslu. Annars er bara allt gott að frétta héðan frá Ási, lokaverkefni gengur hægt að mínu mati en samt nokkuð örugglega. Rétt um 400 niðurstöður komnar af 800 og grunnskipulagið sem allur samanburður er gerður útfrá að malla uppí Osló þessa stundina.

Skrapp um síðustu helgi á sýningu hjá norska kaupfélaginu (Felleskjøp) í Eidsvoll og flest sem þar bar fyrir augu var grænt enda kaupfélagið umboðsmaður fyrir hinn ameríska Jón bónda (John Deer) sem mér sýnist á öllu að sé vinsælasta dráttarvélategundin hér í Noregi. Spjallaði lítillega við einn bónda þarna þegar ég tyllti mér aðeins niður, hann spurði mig fyrst af hinum klassíska íslenska brandara hvort einhverjir peningar væru til á Íslandi. Ég sagði nú svo vera þannig að hann náði ekki að espa mig mikið upp sem var trúlega það sem hann ætlaði sér.

Hins vegar er hann vélaglaður maður með eindæmum, á fjórar John Deer dráttarvélar sem mér finnst heldur mikið fyrir bú með 50 kýr og kartöfluræktun í 30 ha. En hann er líka í smá vélaútgerð s.s. snjómokstri sem er drjúggóð tekjulind fyrir bændur. Eiginlega það góð að menn geta leyft sér að endurnýja dráttarvélar mjög reglulega, 3-5 ára fresti hef ég heyrt. Það er greinilegt að norskir bændur hafa það gott líkt og margir Norðmenn. Spurningin er hins vegar hvort Norðmenn nýti alltaf peningana á gáfulegan hátt, samanber þessa auglýsingu frá norska bankanum mínum. Finnst hún minna svolítið á íslensku bankana fyrir hrun.

greiningar búnar af hér umbil áttahundruð, tekst vonandi að klára þær fyrir jól svo framarlega sem ofurtölvan í Osló fari ekki í hakk við einhverja af þessum sexhundurð sem eru eftir, tekur reyndar ekki nema svona sólahring að reikna hverja og blessunarlega er hægt að reikna fleiri en eina samtímis svo ég þarf ekki að bíða í á þriðja ár í viðbót eftir niðurstöðum. Þá er ég búinn að upplýsa um stöðuna á náminu í dag.

Ætlaði að reyna að skrifa einn pistil án þess að hallmæla ESB en get það eiginlega ekki, verð eiginlega að minnast aðeins á þá umræðu sem dúkkaði enn einu sinni upp í dag hjá fylgjendum ESB um bændur. Þar var andstöðu bænda líkt við mótmæli þeirra við símalagninu fyrir 100 árum, heldur finnst mér þetta ójafn samanburður hjá þeim og hreinlega lykta af gríðarlegri vanþekking. Fyrir tæpu ári ritaði ég smá pistil og skoðum mín á hinum úrkynjað kynstofni Íslendinga hefur barasta ekkert breyst á þessu ári.

Oft hef ég velt fyrir mér hvernig hægt er að koma íbúum innan ákveðins radíus frá póstnúmeri 101 í skilning um innlendan landbúnað. Hvort heimildarmyndin Lands míns föður hjálpar einhverjum þegar hún kemur til sýninga á næsta ári veit ég ekki, en af því sýnishorni úr myndinni sem nú má finna á netinu vona ég að svo verði.

Þar sem ég er nú búinn að henda inn einu myndabandi er rétt að setja inn annað. Það sem mér finnst skemmtilegt við þetta myndband er hvað Gunnlaugur Guðmundsson viðmælandinn er ákveðinn við þáttarstjórnandann Helga P. Væri nú gaman ef menn væru svona góðir með sig í viðtölum nú til dags og tækju jafnvel stjórnina af þáttastjórnendum.

Fékk bréf með norska póstinum á miðvikudaginn sem gerist ekki oft. Þetta bréf var afar skemmtilegt og ætla ég að deila innihaldinu með lesendum þessara síðu, þó að bréfið hafi verið nafnlaust.

Um var að ræða hálsmen með Evrupening og eftirfarandi vísu.

Aðlögunarefrumenið

ofið þér í ullarband,

svo aðildar-þú forðist-fenið

fyrir eigið land.