Ætli sé ekki best að ...

... að rita nokkrar línur hér inn að kvöldi fyrsta prófdags í þessari prófatíð sem var jafnframt sá síðasti. Prófið gekk vel, tel mér allavega trú um það þar til annað kemur í ljós. Getur samt verið að hitinn í stofunni hafi eitthvað ruglað mig, hef held ég aldrei verið í prófi þar sem er svona heitt. Osturinn á brauðsneiðinni sem ég tók með í nesti var næstum því bráðnaður þegar ég ákvað að taka nestispásu. Þegar ég gekk út prófinu fór ég aðeins að hugsa um kennsluna í haust, því aðstoðarkennarinn sem sá um alla dæmatímana var einnig að taka prófið. Hélt það væri nú lámark að kennarar væru búnir að standast námsefnið áður en þeir kenna.

En að löngu vitleysunni (mastersverkefninu) sem ég nefndi í síðustu viku. Það tók nokkurn tíma að fá sátt í hvernig framkvæmdin ætti að vera. Átti til dæmis annan fjögurra klukkustunda fund með Gunnari leiðbeinanda og öðrum prófessor sem endaði eiginlega á því að lögð voru drög að allt öðru verkefni sem væri gott að vinna en rúmast ekki innan þessa verkefnis. En þetta er allt komið í gang og útreikningar farnir af stað aftur svo núna er bara að bíða eftir tölum til að fara vinna úr. Gunnar sagði síðan við mig í dag að ég ætti bara að gera doktorsnám úr þessu, þetta væri það viðfangsmikið, mun meira en hjá vanalegum mastersnemum. Fyrir mér er doktorsnám bara enn stærri pakki og eitthvað sem ekki er efst á óskalistanum að svo stöddu ... hvað svo verður kemur svo í ljós, myndi nú alveg hugsa mig um ef mér byðist doktorsstyrkur hjá norska ríkinu.

En það styttist því í að maður flytji til Íslands enda hef ég sett mér það markmið að vera undantekning sem sannar regluna og ná að klára ritgerðina heima. Vinnan er allavega á áætlun og skipulag er allt sem þarf til að klára á tilsettum tíma, gerði meira segja ráð fyrir framangreindir löngu vitleysu á upphaflegu plani.

Á flug heim á sunndag og ósköp sem það verður nú gott að komast í mildara hitastig en hér úti, búinn að fá alveg nóg af þessu frosti sem hér hefur verið undanfarið. Mikið betra að vera á Íslandi þar sem er almennilegur breytileiki í veðurfari, kannski á stundum fullmikill.

Hvað um það ... set hér inn tengil á myndband sem nokkrir kennarar í tölfræðideild skólans hér í Ási bjuggu til. Mjög skemmtilegt myndband að mínu mati ...

... sumir eru kannski á öndverðum meiði, einn maður sem sá þetta hafði á orðið að ég ætti að koma mér sem fyrst héðan. Þetta fólk hefur bara húmor fyrir því að sjá spaugilegu hliðarnar á tölfræði sem sumir sjá ekki.

Hvað um það, læt þetta duga í bili, rita örugglega ekkert nýtt hér inn fyrr en á nýju ári.


Í upphafi skildi endinn skoða ...

eru einkunnarorð dagsins í dag. Var semsagt á fundi með leiðbeinendum mínum í dag þar sem við reyndum að nálgast útgangspunkt til túlka heppilegar niðurstöður í verkefninu mínu. Fundurinn stóð í fjóra klukkutíma og gagnlegur en niðurstaðan samt í lausu lofti en trúlega sú að vinna haustsins fyrir bí og gera þarf allar 621 greiningarnar aftur. Allavega er ég margs vísari um allskyns hugtök sem ég hefði kannski átta að vera staðfastir á í upphafi og fer ekki nánar út hér enda ekki fyrir leikmann að skilja þau. Sagði ekki líka Edison að hver misheppnuð tilraun væri eitt skref í rétta átt.

Að öðrum hlutum, á laugardagskveldið þegar ég var að koma hér heim sá ég úlf á vappi hér neðar í götunni. Hann virtist samt alveg meinlaus en verst að hafa ekki verið með myndavél til að ná mynd af honum. Við vorum allavega tveir sem sáum hann og vorum báðir sammála um að þetta væri úlfur en ekki stór villihundur. En þetta er víst ekki í fyrsta skipti sem úlfar hafa sést hér í Ás, svo ég kippi mér ekki mikið upp við þetta.  Einnig er ekki svo ýkja langt í skóginn, þannig að hann hefur trúlega villst aðeins af leið enda ekki mikið af hafa í ljósadýrðinni innanbæjar.

Frá því síðast hefur hitastig lítið breyst hérna rokkar frá -12°C til -18°C. Stefndi reyndar í hitabylgju hér á sunnudaginn þegar hitinn fór í -7°C en það var fljótt að breytast, snjóaði bara mun meira í staðinn. Allavega er mjög fallegt um að litast úti núna, frosthrím á öllum trjám og frostþoka, sumir myndu kalla þetta ævintýraheim.

Þar til næst .........   


Gott kvöld !!!

Best að setja inn eina færslu hér á meðan nóvember lifir enn, allt gott að frétta héðan og veturinn rækilega staðfest komu sína og ekki nema 18 stiga frost úti. Föðurlandið er því það eina sem dugar innandyra sem utan enda Norðmenn ekki þekktir fyrir að einangra hús sérlega vel.

Hvað um það, fór á fund með leiðbeinendum í morgun til ákveða hvernig við ættum að túlka niðurstöður lokaverkefnis míns. Útaf fundinum gekk ég ringlaðir en nokkru sinni fyrr, fórum örugglega 2 jafnvel 3 hringi í umræðum og bökkuðum þó nokkrum sinnum. Varð mér því heldur lítið úr verk það sem eftir lifði dags og mín bíður reyndar enn einn vinkillinn á verkefnið í pósthólfi en læt hann bíða morguns. Það sem hægt er að gera einfalda hluti flókna en eins og leiðbeinandinn minn sagði í morgun þá velur maður nú alltaf flóknu hlutina framyfir þá einföldu. Síðan deila menn um það hvort það sé rétta aðferðina Smile

Hvort heimurinn er auðskiljanlegri sá fræðilegri eða sá raunverulegi læt ég ósagt látið en svo ég vitni nú í ágætan kunningja minn er niðurstaða verkefnisins í dag eitthvað á þessa leið: „Víxlhrif milli kynslóða er afleiða af misjöfnu kynslóðabili sem skýrist af skekkju í grunngögnum. Hana má þó minnka með því að deila afleiðunum í rótina af sjálfum sér og þá sést að það er betra að nota lambhrúta meira en nú er gert." Smá sannleikskorn í þessu en samt ekki að öllu leiti. En setjum þá verkefnið frá ... og þó ákváðum á fundinum í morgun að minnka verkefnið aðeins, kemur það aðallega niður á einni breyti og nokkrum frítölum, auðskiljanlegt ekki satt.

En þá að mun auðskiljanlegri hlut þar sem niðurstaða varð ljós í dag, og þó. Allavega skil ég ekki þetta kosningarkerfi einn, tveir og þrír og enginn sem ég þekki hefur skilið það heldur. Vonandi verður ekki notast við svona kosningarkerfi því ég held að það sé ein helsta ástæða hinnar lélegu kjörsóknar. En ég kaus nú samt og náði alveg 28 tölum af 100 réttum eða 7 einstaklingum af þeim 25 sem náðu kjöri og bind ágætar vonir við þetta fólk þó stóra spurningin verði alltaf hvort þingið komist að gáfulegri niðurstöðu fyrir þjóðina.

Meðan flestir Íslendingar sátu heima skrapp ég með Sigbjørn aðstoðarleiðbeinanda mínum og Ron prófessor frá Texas í heimsókn á sauðfjárbú Jon Sand í Buskerud. Sú heimsókn var mjög hressandi og gaman heyra óbreyttan bónda tala um möppudýrin sem sitji á skrifstofu allan daginn og sjái ekki út fyrir kassann og átti þá við kynbótaeinkunnina sem NSG heldur út hér í Noregi. Í henni er mikil áhersla á frjósemi og Joe vill minnka hana en finnst honum full mikil aukavinna fylgja því að halda 50 heimalninga sem ég skil alveg mjög vel. Þrátt fyrir þessa miklu frjósemi var fallþunginn hjá honum ekki nema rétt 22,5 kíló í haust, 4 kg þyngra það sem kom af fjallabeit en það sem gekk í skóginum í allt sumar. En þetta snýst nú að hluta til um útsjónarsemi og það er nóg til af henni hjá Jon. Gaman að koma í heimsókn til svona bónda sem er með allt á hreinu.

En best að hætta þessu ... jólin á næsta leiti, fór meir að segja á tónleik í Áskirkju í kvöld þannig að það styttist þá líka sá tími sem ég á eftir að vera hér úti.


Margur verður af aurum api

Í byrjun október ritaði utanríkisráðherra vor bréf til bænda hér í þetta blað og óskaði eftir samstöðu og hjálp þeirra í væntanlegu aðildarferli að ESB sem hann og nokkrir vinir hans lögðu í leiðangur með eftir kosningar 2009 án þess að kanna vilja þjóðarinnar til þess. Til að vinna nokkur prik hjá lesendum minntist hann á sveitadvöl sína sem barn í nokkuð rómantískum búningi, en barnsminnið svíkur sennilega engan.
Í þingsályktunartillögu (um aðildarumsókn að ESB) sem samþykkt var á Alþingi segir „að öll upplýsingamiðlun til almennings, fjölmiðla, félagasamtaka og alþjóðasamfélagsins verði í föstum skorðum og einkennist af fagmennsku og hlutlægni". Þetta ákvæði hefur utanríkisráðuneytið og fjölmargar ríkisstofnanir þverbrotið, t.d. sjálft Ríkisútvarpið með oft á tíðum mjög svo hlutdrægri umfjöllun um ágæti ESB. Embættismenn Össurar tala um fulla samstöðu Íslendinga þegar þeir sækja Brussel heim. Á móti eru embættismenn ESB alltaf jafn hissa á því hve andstaðan er mikil á Íslandi er þeir sækja okkur heim. Einnig ætlar ESB að opna sendiskrifstofur hér til að auglýsa eigið ágæti og kosta til þess nokkrum tugum milljóna. Eru slík vinnubrögð fagmennska í hæsta gæðaflokki?
Íslensk þjóð stendur á tímamótum um þessar mundir en ég vil ekki nota svo gildishlaðið orð sem kreppu til að lýsa ástandinu. Tel að margt eldra fólk sé mér sammála, kannski ekki það yngra enda ekki allir á mínum aldri sem hafa gaman af sagnfræðigrúski. Held nefnilega að heimskreppan uppúr 1930 hafi verið mun alvarlegri og meiri skortur steðjað að þá en nú. Í dag vitum við að sem þjóð fórum við framúr sjálfum okkur á síðustu árum, flestir samt án þess að ætla sér það. „Þeir sem mest höfðu völdin" kunnu líka að nýta sér gallaðar tilskipanir frá Brussel sem Íslendingum var gert að taka upp gegnum EES samninginn. Almenningur situr því eftir með sárt ennið og ríkisstjórnin reynir að telja okkur trú um að allt horfi til betri vegar ef við göngum alfarið inn í Evrópusambandið.
Vegna erfiðleikanna sem nú steðja að á Íslandi hlýtur sú spurning að vakna hvort ástfóstur Össurar og félaga á ESB sé drifið áfram af efnahagslegri hugsjón einni saman. Hvort þeirra markmið séu einungis að öðlast sem fyrst fyrri efnahagslegan styrk, sem oftast var lesinn í Excel skjali, en sjaldnast í raunverulegum verðmætum. Ég efast stórlega um að margir af þeim frammámönnum sem hæst gala um ágæti aðildar tali alltaf fyrir hönd allra sinna félagsmanna nefni Alþýðusambandið og Samtök verslunar og þjónustu sem dæmi. Að halda því fram að efnahagsástand Íslands batni einn, tveir og tíu við inngöngu vegna þess að efnahagsástand aðildarríkja sé svo gott og allir hjálpa öllum í efnahagsþrengingum þar sem ESB snúist um jafnrétti er hrein og klár vanþekking (Grikkland nýjasta dæmið). Það verður jú margur af aurum api.
Eflaust eru einhverjir hættir að lesa þessa grein hoppandi af bræði yfir torfbæjarhugsun minni og hversu ómálefnalegur ég sé. Það er hins vegar styrkur að geta hugsað á þennan hátt í stað þess að trúa gagnrýnislaust öllu sem við mann er sagt. Allavega er ég ekki svo ýkja hrifinn af landbúnaðarstefnu ESB sem í augum margra aðildarsinna er tær snilld. Hún er samin með kapítalísk sjónarmið að leiðarljósi sem einkennast af því að ná stærðarhagkvæmni, hætta að hafa yfirsýn yfir hlutina, borga léleg laun og „ríki kallinn" hirðir svo ágóðann. Vilja íslenskir neytendur slíkt?
Íslensk þjóð er fær um marga hluti og hér má margt færa til betri vegar en það er í dag. Vilji og þor er allt sem þarf, það skortir hins vegar hjá ríkisstjórn Íslands, þar lifa menn í blekkingu og taka boðum frá Brussel og Alþjóðagjaldeyrissjóðnum sem heillögum sannleik. Össur og félagar, hvernig væri að þið leggðu þessa draumóra ykkar til hliðar og færuð að vinna fyrir íslenska þjóð í stað þess að fljóta sofandi að feigðarósi.
Greinin birtist í Bændablaðinu í dag, 18. nóvember 2010. Endilega kommentið á innihald hennar.

Vetur konungur ...

er mættur til Noregs, allavega snjóað slatta í gærmorgun með tilheyrandi slabbi, hálku og skemmtilegheitum. Ánægjan sennilega mismunandi eftir því sem einstaklingarnir eru margir. Sjálfur er ég svona hæfilega hrifinn af þessu ástandi, stærsti kosturinn er sá að ég veit að þetta er komið til að vera framá vor, þó ég flytji nú heim í íslenskar umhleypingar um jólin. Helsti ókosturinn sem ég sé við þetta að maður er í mun meiri hættu á gangbrautunum þegar maður þarf skyndilega færa sig fyrir hjólamönnum í hálkunni. Það er nefnilega bara hæfilega mikið saltað og sandborið hér í Ås svo manni skrikar oft fótur þegar maður víkur út í kant á gangbrautunum.

En ef snjóar aðeins meir styttist í að menn á gönguskíðum verði algengari sjón á þá fara nú hjólin meira heim í geymslu. Annars er bara allt gott að frétta héðan frá Ási, lokaverkefni gengur hægt að mínu mati en samt nokkuð örugglega. Rétt um 400 niðurstöður komnar af 800 og grunnskipulagið sem allur samanburður er gerður útfrá að malla uppí Osló þessa stundina.

Skrapp um síðustu helgi á sýningu hjá norska kaupfélaginu (Felleskjøp) í Eidsvoll og flest sem þar bar fyrir augu var grænt enda kaupfélagið umboðsmaður fyrir hinn ameríska Jón bónda (John Deer) sem mér sýnist á öllu að sé vinsælasta dráttarvélategundin hér í Noregi. Spjallaði lítillega við einn bónda þarna þegar ég tyllti mér aðeins niður, hann spurði mig fyrst af hinum klassíska íslenska brandara hvort einhverjir peningar væru til á Íslandi. Ég sagði nú svo vera þannig að hann náði ekki að espa mig mikið upp sem var trúlega það sem hann ætlaði sér.

Hins vegar er hann vélaglaður maður með eindæmum, á fjórar John Deer dráttarvélar sem mér finnst heldur mikið fyrir bú með 50 kýr og kartöfluræktun í 30 ha. En hann er líka í smá vélaútgerð s.s. snjómokstri sem er drjúggóð tekjulind fyrir bændur. Eiginlega það góð að menn geta leyft sér að endurnýja dráttarvélar mjög reglulega, 3-5 ára fresti hef ég heyrt. Það er greinilegt að norskir bændur hafa það gott líkt og margir Norðmenn. Spurningin er hins vegar hvort Norðmenn nýti alltaf peningana á gáfulegan hátt, samanber þessa auglýsingu frá norska bankanum mínum. Finnst hún minna svolítið á íslensku bankana fyrir hrun.

 

dnbNOR

 


Skatteliste

Einn hlutur tíðkast hér í Noregi sem mér finnst bara af hinu góða en kapítalismar eru á móti en það er birting skatttekna og eigna hjá öllum íbúum landsins. Er þetta opið allt árið um kring á vel flestum vefsíðum í Noregi.

Eyjólfur tekjur NoregiFletti mér að gamni upp og tók afrit af þeim upplýsingum sem þá birtust. Er þetta sett upp á marga vegu en einnig hægt að gera ýmsan samanburð innan póstnúmers er jafnaldra á sama svæði.

Samkvæmt þessu yfirliti þénaði ég 257723 krónum minna eða rétt rúmum 5 milljónum íslenskra en nágrannar mínir í Ás á síðasta ári og átti um 349728 krónum minni eignir eða um 7 milljónum íslenskra króna. Þó kom ég ekki fyrr en í september 2009 til Noregs.

Og þessar tölur sýna svart á hvítu að það er ekki tekið út með sældinni að vera námsmaður í Noregi, eða hvað?


eitthundraðsjötíuogtvær

greiningar búnar af hér umbil áttahundruð, tekst vonandi að klára þær fyrir jól svo framarlega sem ofurtölvan í Osló fari ekki í hakk við einhverja af þessum sexhundurð sem eru eftir, tekur reyndar ekki nema svona sólahring að reikna hverja og blessunarlega er hægt að reikna fleiri en eina samtímis svo ég þarf ekki að bíða í á þriðja ár í viðbót eftir niðurstöðum. Þá er ég búinn að upplýsa um stöðuna á náminu í dag.

Ætlaði að reyna að skrifa einn pistil án þess að hallmæla ESB en get það eiginlega ekki, verð eiginlega að minnast aðeins á þá umræðu sem dúkkaði enn einu sinni upp í dag hjá fylgjendum ESB um bændur. Þar var andstöðu bænda líkt við mótmæli þeirra við símalagninu fyrir 100 árum, heldur finnst mér þetta ójafn samanburður hjá þeim og hreinlega lykta af gríðarlegri vanþekking. Fyrir tæpu ári ritaði ég smá pistil og skoðum mín á hinum úrkynjað kynstofni Íslendinga hefur barasta ekkert breyst á þessu ári.

Oft hef ég velt fyrir mér hvernig hægt er að koma íbúum innan ákveðins radíus frá póstnúmeri 101 í skilning um innlendan landbúnað. Hvort heimildarmyndin Lands míns föður hjálpar einhverjum þegar hún kemur til sýninga á næsta ári veit ég ekki, en af því sýnishorni úr myndinni sem nú má finna á netinu vona ég að svo verði.

Þar sem ég er nú búinn að henda inn einu myndabandi er rétt að setja inn annað. Það sem mér finnst skemmtilegt við þetta myndband er hvað Gunnlaugur Guðmundsson viðmælandinn er ákveðinn við þáttarstjórnandann Helga P. Væri nú gaman ef menn væru svona góðir með sig í viðtölum nú til dags og tækju jafnvel stjórnina af þáttastjórnendum.


Af kindum og norsku fjölmiðlafólki

Þá er maður víst mættur aftur í hið norska heimsveldi, ekki byrjaði veran hér vel þar sem ég lagðist í skítapest og sleppti þess vegna að mæta á haustfagnað ungra norskra bænda um helgina sem hefði sjálfsagt verið hin fínasta skemmtun.

Þessi stað dundaði ég mér við að reikna og reikna meira, ekkert sem tengist skólanum þó, heldur að reikna kynbótaeinkunnir út frá haustgögnum sem fallið hafa til heima síðustu vikur enda má segja að hauststörf séu langt komin þar en seinni slátrun var síðasta föstudag. Útkoman hefur oft verið betri hvað þyngdina varðar en meðalþunginn þetta árið var 15,2 kg, gerðin 9 og fitan 5,75. Sjálfsagt hafa þurrkar í sumar haft mikið af segja varðandi framgang fjár í sumar en stærsta vandamálið var sjálfsagt kregðan sem mér virðist hafa tafið þroska margra lamba í sumar og jafnvel drepið sum þar að enn vantar óvenju mörg lömb af fjalli og mæður þeirra komnar heim, feitar og falllegar trúlega gengið geldar seinni hluta sumars.

Út úr þessum útreikningum mínum kemur Skugga Sveinn best út líkt og undanfarin ár með 118 í meðaleinkunn og því næst eru jafnir með 113 í einkunn, veturgamall hrútur Blær undan Púka frá Bergsstöðum. Blær fær sjálfsagt mikla notkun í vetur því hann gefur afbragðskjötmat og ætti að öllum líkindum að verða góður ærfaðir. Hinn 113 stiga hrúturinn er Þráður frá Valdasteinsstöðum sem við notuðum vegna afkvæmarannsóknar fyrir sæðingastöðvarnar og verða þrír synir hans settir á í haust. Dætraeinkunn var aftur á móti ekki nógu góð fyrir Skugga Svein en hvort þar er um að kenna fáum mælingum eða hinu fjandsamlega neikvæða samhengi sem er milli beinna erfðaáhrif og mæðraáhrifa fyrir fallþunga verður tíminn að leiða í ljós.

Skugga Sveinn 07-482Blær 09-406

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hins vegar mun enginn hrútur koma á sæðingastöð úr þessari afkvæmarannsókn þar sem enginn sýndi það mikla yfirburði að hann ætti brýnt erindi þangað inn. Hvað miklir yfirburðir eru, er svo hvers og eins að dæma um. Allavega er langt í að við finnum 86 kílóa lamb á Íslandi líkt og gerðist hér í Noregi haust, samanber þessa frétt. Vaxtarhraði uppá 506 grömm á dag verður bara að teljast nokkuð gott met en ekki sambærilegt fjárkyn.

Síðan komum við að þætti norskra fjölmiðla sem allt eins gætu átt við þá íslensku en hér má finna frétt NRK um annað ofurlamb sem náði 80 kílóa þunga. Í inngangi fréttarinnar er þess getið að meðalsláturlambið sé um 45 kíló á fæti og meðalkona í Noregi á fertugsaldri sé 69 kíló svo til samanburðar. Veit ekki hvort þessi samanburður er einsdæmi en merkilegur er hann, væri kannski ráð fyrir blaðamanninn að fara í smá endurmenntun í dýraríkinu.


Aðlögunarevrumenið

Fékk bréf með norska póstinum á miðvikudaginn sem gerist ekki oft. Þetta bréf var afar skemmtilegt og ætla ég að deila innihaldinu með lesendum þessara síðu, þó að bréfið hafi verið nafnlaust.

Um var að ræða hálsmen með Evrupening og eftirfarandi vísu.

Aðlögunarefrumenið

ofið þér í ullarband,

svo aðildar-þú forðist-fenið

fyrir eigið land.

Aðlögunarevrumenið

Af symmetrískum sauðkindum

Um daginn keypti ég suðuramerískt lambakjöt í Nordby þegar ég var þar að versla, nánar tiltekið frá Chile. Kjötið bragðaðist ljómandi vel enda hefur lambakjöt það fram yfir allar aðrar kjöttegundir að vera alltaf gott.

Það sem vakti hins vegar athygli mína var sköpulag þessara sauðkinda, af þessum kjötbitum að dæma voru þær allavega ekki symmetrískar eða þverþornin samhverf um háþornin á hryggnum. Þar sem þetta gilti um fleiri en eina sneið dreg ég þá ályktun að þær séu skringilega skapaðar.

Fyrir svo utan það að kjötmagn var ekki mikið á hverjum bita enda snýst sauðfjárrækt þarna suðurfrá sennilega meira um ullarframleiðslu en mikið kjöt. En þá komum við að öðrum punkti sem mig langar örlítið að ræða og það er hvernig „hið gullna lamb" í augum sláturleyfishafans lítur út til markaðssetningar. Það skal vera létt og fitulítið svo það sé hagkvæm neyslueining skv. næringarfræðinni eða þeim sem ráðleggja um mataræði. Slíkt er hins vegar í algjörri andstöðu við hvernig hagkvæmast er að framleiða lambakjöti svo framleiðandinn fái sem mest verð.

Því finnst mér verðskrár þær sem sláturleyfishafar bjóða í haust til háborinnar skammar og þeir í raun með því að játa kunnáttuleysi sitt í markaðssetningu þar sem þeir fylgja bara því sem stóri aðilinn gerir, af því það er þægilegast. Þó svona verðþrep séu gegnumgangandi í afurðasölu erlendis finnst mér algjör óþarfi að vera taka þau upp á Íslandi.

Annars verð ég að gera aðra tilraun á þessum suðuramerísku kindum síðar í haust, vita hvort þetta var tilviljun eða ekki. Svo kíkti ég á dæmigert norskt tún í dag, það er kannski slétt en hliðarhallinn er mikill, kíkti allavega á Ragnar í vinnunni í dag og fékk alveg nóg á að halda mér á réttum stað í vélinni eftir tvo hringi. Veit ekki hvort meðfylgjandi mynd sínir þetta nógu vel.

 

IMG 5379

 

Þangað til næst ..................................


Næsta síða »

Um bloggið

Rafraus Eyjólfs

Höfundur

Eyjólfur Ingvi Bjarnason
Eyjólfur Ingvi Bjarnason

Í námi við Universitetet for miljø- og biovitenskap.

E-mail: eyjolfuringvi(hjá)gmail.com

Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (19.3.): 0
  • Sl. sólarhring:
  • Sl. viku: 3
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku: 1
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband