Af ormum, hveljum og svipudýrum

Merkilegt nokk þá náði ég prófinu sem ég skrifaði um í síðustu færslu kannski ekki með glæsieinkunn en þó ágætis einkunn m.v. þann tilkostnað sem ég lagði í undirbúning fyrir prófið.
Annars er ástæða fyrir bloggleysi sennilega almenn leti og sú að ég hef meira en nóg að gera í skóla, félagstörfum og ígripavinnu með.  Annars er maður loksins kominn í áhugaverðu fögin og því verður vonandi meira spennandi í skólanum þennan vetur en síðustu 2, þó dvölin í Kívílandi standi uppúr.  En þessa stuttönnina er ég í Almennri búfjárrækt, Rekstarhagfræði og greiningu ásamt Dýrafræði hryggleysingja sem er kannski minnst spennandi fagið fyrirfram en þó ekki. Á næstu stuttönn er það svo Sauðfjárrækt, Nytjajurtir og Auðlindahagfræði.
Annars er að félagslífið vonandi að komast í gang hjá nemendum LBHÍ, tími feimni og þess háttar fer að rjátlast af fólki en ég get ekki sagt annað en mér lýtist vel á hinn stóra nýnemahóp skólans þetta haustið.
Ígripavinnan felst svo í áframhaldandi útfærslu á verkefni mínu í sumar, var á fundi í dag þar sem næstu punktar voru mótaðir og það ætti að koma í ljós á næstu dögum hvort BSc verkefni mitt verður tengt búvélakostnaði íslenskra bænda. Tók svo síðast hvítagullsrúntinn um helgina, í bili að sinni, allavega fram í nóvember en játaðist síðan aðra vinnu með fyrrum skólafélaga mínum úti á Skaga við að þjálfa eitt stykki gáfumannalið, sjáum til hvort það skili einhverjum árangri eftir áramót.
En burtséð frá því hafði ég aldrei gert mér grein fyrir því hvað lámarksskráning í skýrsluhaldi gæðastýringar er lítil sbr. við hið almenna kynbótaskýrsluhald en þetta er víst nóg til að hægt sé að rekja uppruna og afdrif allra gripa í hjörðinni á einfaldan og öruggan hátt eins og segir í reglugerð númer 10 frá því ári sem brátt fer að styttast í annan endann.
En ætli ég láti ekki eitthvað vita af mér þegar búið er að slátra, þyrfti samt að reyna eyða meiri tíma í umfjöllun um sauðfjárrækt á þessari síðu eins og ég lofaði einhvern tímann.