Af ormum, hveljum og svipudýrum

Merkilegt nokk þá náði ég prófinu sem ég skrifaði um í síðustu færslu kannski ekki með glæsieinkunn en þó ágætis einkunn m.v. þann tilkostnað sem ég lagði í undirbúning fyrir prófið.
Annars er ástæða fyrir bloggleysi sennilega almenn leti og sú að ég hef meira en nóg að gera í skóla, félagstörfum og ígripavinnu með.  Annars er maður loksins kominn í áhugaverðu fögin og því verður vonandi meira spennandi í skólanum þennan vetur en síðustu 2, þó dvölin í Kívílandi standi uppúr.  En þessa stuttönnina er ég í Almennri búfjárrækt, Rekstarhagfræði og greiningu ásamt Dýrafræði hryggleysingja sem er kannski minnst spennandi fagið fyrirfram en þó ekki. Á næstu stuttönn er það svo Sauðfjárrækt, Nytjajurtir og Auðlindahagfræði.
Annars er að félagslífið vonandi að komast í gang hjá nemendum LBHÍ, tími feimni og þess háttar fer að rjátlast af fólki en ég get ekki sagt annað en mér lýtist vel á hinn stóra nýnemahóp skólans þetta haustið.
Ígripavinnan felst svo í áframhaldandi útfærslu á verkefni mínu í sumar, var á fundi í dag þar sem næstu punktar voru mótaðir og það ætti að koma í ljós á næstu dögum hvort BSc verkefni mitt verður tengt búvélakostnaði íslenskra bænda. Tók svo síðast hvítagullsrúntinn um helgina, í bili að sinni, allavega fram í nóvember en játaðist síðan aðra vinnu með fyrrum skólafélaga mínum úti á Skaga við að þjálfa eitt stykki gáfumannalið, sjáum til hvort það skili einhverjum árangri eftir áramót.
En burtséð frá því hafði ég aldrei gert mér grein fyrir því hvað lámarksskráning í skýrsluhaldi gæðastýringar er lítil sbr. við hið almenna kynbótaskýrsluhald en þetta er víst nóg til að hægt sé að rekja uppruna og afdrif allra gripa í hjörðinni á einfaldan og öruggan hátt eins og segir í reglugerð númer 10 frá því ári sem brátt fer að styttast í annan endann.
En ætli ég láti ekki eitthvað vita af mér þegar búið er að slátra, þyrfti samt að reyna eyða meiri tíma í umfjöllun um sauðfjárrækt á þessari síðu eins og ég lofaði einhvern tímann.

L&L B

Var að koma úr endurtektarprófi í Líffæra- og lífeðlisfræði búfjár, féll víst í vor. Vona það hafi farið eins og leikurinn í morgun þ.e. að ég verði réttu megin við 5 enda einkunn afstætt hugtak og segir meira um hvernig maður er upplagður í prófi heldur en gáfur svona rétt eins og dagsformið í handboltaleik.

 

Vona svo bara að Íslendingar fari alla leið og tryggi sér gullið, væru þá búnir að tryggja sig inná leikana í London 2012. Ég bíð nefnilega spenntur eftir því að sjá breska landsliðið í handknattleik, dettur í hug að það sé svipað og það ástralska.

Ferðamenn

Túrhestar öðru orði ferðamenn eru undarlegur þjóðflokkur. Vissulega er Ísland fallegt land og vert að skoða en þegar menn gera slíkt án þess að hugsa um hvaða hættu þeir skapa öðrum í umferðinni þá er mér nú eiginlega ofboðið.

 

Oftsinnis í sumar hef ég keyrt um Skógarströndina sem er mjög falleg á fögrum sumardegi og jafnvel á veturna líka en fer hann yfirleitt í myrkri á þeim árstíma. Í hvert einast sinn sem ég hef farið þar um í sumar hef ég rekist á ferðamenn að horfa á eyjaklasa Breiðafjarðar. Það eitt og sér er ekki slæmt en þegar þeir leggja bílum sínum á vitlausum vegarhelming og uppá blindhæð í þokkabót án nokkurrar vitundar um umferð næstu mínútna meðan þeir njóta útsýnisins tel ég fyllsta gáleysi og ekki nema von að maður heyri af umferðaslysum ferðamanna ef þeir haga sér allir svona.

 

Mitt eina alvarlega umferðaslys til þessa var einmitt á fögrum vetrardegi fyrir rúmum sjö árum þegar ég keyrði aftaná þýska ferðamenn sem voru mjög svo hugfagnir af Akrafjallinu og stoppuðu á miðjum vegi. Skeði þetta viku áður en ég fékk bílpróf, kom þó ekki að sök þegar ég tók prófið.

 

Næst á eftir ferðamönnum koma veiðimenn þegar þeir parkera sér á sínum tveimur jafnfljótum á einbreiðum brú og góna í ánna fyrir neðan í von um að sjá fisk, þeir gera sér enga grein fyrir í hvaða umferðarlegu hættu þeir eru og mér er spurn hver á réttinn ef upp koma slys í þannig tilviki?

Hrekkjavakan 2055

Í dag kom út merkilegt plagg á vegum Vísindanefndar um loftlagsbreytingar. Ég gluggaði aðeins í verkið áðan og rakst á þetta:

Eins og fram kom í kafla 1.8 getur afrakstur ræktarlands aukist sumstaðar utan hitabeltissvæða við hóflega hlýnun. Í nýlegu yfirliti um áhrif væntanlegra loftslagsbreytinga á landbúnað á Íslandi er meginniðurstaðan sú að þær muni almennt leiða til eflingar landbúnaðar.  ... Spár um hlýnandi veðurfar ásamt auknum styrk CO2 í andrúmslofti gefa til kynna uppskeruauka á öllum fóður- og matjurtum sem hér eru nú í ræktun. Nýting jurta sem nú eru á mörkum ræktunarsvæðisins, svo sem belgjurta, vetrarýgresis, vetrarrepju og fóðurnæpna, mun verða öruggari. Nýjar fóðurjurtir svo sem hafrar, hveiti og vetrarkorn munu eiga hér stóraukna möguleika. Nýjar nytjajurtir, svo sem ýmsar káltegundir, grasker, og asíur gætu einnig orðið auðræktaðar fyrir 2050. Búfjárræktin ætti að hagnast á betra fóðri og styttri gjafatíma.

Í ljósi þess að grasker verða auðræktuð og algeng hér um 2050 vænti ég þess að hrekkjavökur verði almennur siður hér, enda erum við eins og Bandríkjamenn en ég mundi allt í einu eftir þessum orðum Uncle Chris frá því í nóvember.

 

Verður nú aldeilis gaman að skera grasker á elliheimilinu eftir 50 ár ef mér endist aldur svo lengi. En að öllum gamni slepptu þá er þetta hið alvarlegast mál þessi hlýnun sbr. útskýringar Stöðvar 2 á skýrslunni í kvöld, jöklarnir munu hopa svo mikið að landið léttist og rís að austan en sekkur í sæ á suðvesturhorninu (Hvað verður um nýtt tónlistarhús í Reykjavíkurhrepp?) Við jökulrýrnunina lækkar víst bræðslumark bergs, kvika eykst og eldgos verða tíðari og stærri. Kannski að Svínavarða verði eldfjall að nýju í hinni fornu Laugaeldastöð, sem gæti rumskað af værum blundi. (Ég hélt alltaf að hún færi að gjósa þegar ég heyrði um eldgos sem krakki) Einnig eiga flóð eftir að aukast vegna tíðari úrkomu og guð hjálpi okkur þá, andfætlingar okkar fengu nú sinn skerf af roki og rigningu um daginn.

 

En sjálfsagt tekst Þórunni Sveinbjarnardóttur að koma með góðar reglur til að hægja á hnattrænni hlýnun og merkilegt nokk þá treysti ég henni vel til þess, hún er virkilega einn af fáum ráðherrum (ráðfrúm) sem taka vel úthugsaðar ákvarðanir sbr. umhverfismat Bakka í síðustu viku. Sjálfsagt kemur álver fyrir rest en ég er alveg makalaust undrandi á skammsýnum hugsunarhátt stjórnmálamanna í dag um að álver bjargi málunum, sjáið bara stöðuna í dag. Verður þetta ekki bara byrjunin á viðvarandi kreppu ef byggja á álver í hverju einasta (krummaskuði) á Íslandi.

 

Annars féll Sverrir í álit hjá mér við þennan þátt þó ég viti að hann hafi verið að grínast. Mætti benda honum og fleiri illa þenkjandi 101 búum á ýmis námskeið og námsleiðir LBHÍ áður en þeir fara að gaspra um landbúnað og landbúnaðarkerfið í heild sinni. Því segi ég að helsta ógn íslensks landbúnaðar í dag eru ekki alþjóðlegar tilskipanir og fleira því um líkt, ógnin er vanþekking þjóðarinnar á honum, kostum hans og gæðum.

Kreppa

Þetta er víst nýjasta tískuorðið í dag og mætti jafnvel yfirfæra það yfir á bloggið sem bloggkreppu en sumarið er ekki tími bloggs hjá mér þó hér sé smá tilraun.
Sauðburður er reyndar löngu búin og fæddust 649 lömb og samkvæmt minni bestu talningu fóru 635 á fjall. Er þetta mun lakari frjósemi en í fyrra og reyndar sú lélegast síðan farið var að færa skýrsluhald á nýja leik í Ásgarði rétt eftir að ég lærði að lesa í hrútaskránni. Eflaust má kenna mörgu um en sennilega má kenna gróðurhúsaáhrifunum um með hinu öfgakennda veðurfari síðasta sumar, fyrst þurrkum og svo óhóflegum rigningum þannig að skilyrði til að lifa úti og safna holdum voru léleg. Síðan gæti náttúrlega verið að ég hafi svona góð áhrif og ærnar saknað mín meðan ég vappaði innan um stallsystur þeirra í Kívílandi í lok desember. Held samt ekki.
Heyskapur er einnig að mestu búinn, þó aðeins eftir að slá há í ágúst, þurrkuðum núna 6500 litla bagga og létum rúlla restina, tæplega 160 rúllur. Var þar gert í tveimur törnum, fyrst 15 ha., svo 22 ha. Gekk þetta ágætlega en að sitja í dráttarvél og raka óslétt frímerki í heilan dag og gott betur er ekki skemmtileg vinna.
Eftir sauðburð má segja að ég hafi átt heima í mjólkurbílnum í 4 vikur, kom svona rétt heim til mín á kvöldin til að sofa og þvo mér en var þess á milli að eltast við hvíta gullið í Breiðafjarðardölum og Vestur-Húnavatnasýslu, held að ég hafi ekið um 10.000 km á þessum fjórum vikum. Nú svo er ég kominn á eyri Hvanna aftur og farinn að vinna þar hjá BV, sit þar og skoða tölur á daginn og reyni að gera eitthvað gáfulegt úr þeim, vona bara að það verði og ég geti þróað þetta út í BSc verkefnið mitt.
Síðan er það að frétta að sennilega hefði ég átt að gera tilraun til að lýsa slímhúðinni í hestinum frá koki til afturenda í prófinu í vor, því sjálfsagt hefði ég álpast til að skrifa einhver gáfuhugtök sem hefðu gefið mér þessa kommu sem uppá vantaði til að ná prófinu en hvað um það ég skemmti þremmenningunum þá bara aftur með misgáfulegum svörum um miðjan ágúst, kennara hafa víst svo gaman af því að fara yfir próf og verkefni.
Svo sagði ég öllu krepputali í tvo heimana í lok júní og keypti bíl í stað þess sem fékk útgefið dánarvottorð í mars. Yngdi upp um 11 ár og keypti bíl á 1650 þús kr., yfirtók lán á honum og allt. Maður verður víst að skulda nóg til vera einhvers metinn í þessu þjóðfélagi, allavega á krepputímum. Hélt mig samt við Toyotuna og fékk mér aðeins dekkblárri lit en á síðasta bíl sem gengur víst undir nafninu Baby-Blue núna í Kívílandi.
Njótið ... þar til næst ... hvenær sem það nú verður ...........

Vestlendingur eða hvað ?

Það fer loksins að styttast í að maður komist heim  að sinna ljósföðurstörfum á næturvaktinni í bankanum okkar. (Vona að flestir skilji líkingarmálið) Og eftir síðustu athugasemdir held ég að skásta lausnin til að forðast hagsmunaárekstrar sveitar og vinnu sé sú að velja sér starfið bóndi og halda sig að búsmalanum alla daga ársins.

Annars vonast ég til þess að þurfa ekki að sjá fleiri svona daga eins var við upphaf sauðburðar síðasta föstudag. Vonast bara til að sumarið sé komið til að vera, allavega fram á haustið.

 Svona var umhorfs að kvöldi fyrsta dags sauðburðar !!

 

Fyrstu lömb ársins 2008 voru undan Bifur 06-994. 

 

Bara eftir próf í áburðarfræði, búinn að spreyta mig á hinum ýmsu spurningum í vor, meðal annars hanna 2000 kinda fjárhús í landbúnaðarbyggingum ræða ítarlega um heymyglu fóðurs í Fóðurverkun, lét samt eiga sig spurninguna lýstu breytingum í slímhúð meltingarfæra hests í líffæra- og lífeðlisfræðiprófinu, enda sagði nú dýralæknir sem ég hitti og heyrði spurninguna bara “góðan daginn” og spurði hvort ég hefði séð inní hest, við krufðum reyndar innyfli úr folaldi í vetur en það var ekki nóg til að ég treysti mér í að lýsa slímhúðinni.

Fyrir þá sem finnst þetta áhugavert, drífið þá í að sækja um nám í búvísindum við LBHÍ, umsóknarfrestur rennur út 4. júní nk.

 

Ríkisstjórnir fær nú hálfgerða falleinkunn hjá mér og þó Jóhanna Sigurðardóttir hafi gert ágæta hluti í húsaleigubótum duga þær skammt fyrir þá sem hafa vísitölutryggða húsaleigusamninga, hækkun bótanna gerir ekkert annað en dekka hækkun síðasta mánaðar, ætli leigan á þessum 24 m2 verði ekki komin hátt í 50.000 í haust ef þjóðarskútan fer ekki að rétta úr kútnum.

 

Lýsi megnustu vanþóknun minn á DV, sendandi blaði til allra í dag og merkja að sérblað um Vesturland sé í því. Jújú það er blað um Vesturland en við fljótlega yfirferð þess sá ég ekki eitt aukatekið orð um Dalina sem er sannarlega á Vesturlandi, ég hef alla vega aldrei talið mig til Vestfjarða. Því velti ég því fyrir mér til hvaða landshluta ég teljist. Er DV kannski búið að búa til nýjan landshluta? Ja, maður spyr sig allavega.

 

Þar til eftir sauðburð...........

Prófatíð

er afskaplega leiðinlegt fyrirbæri, hvað þá á vorin þegar sauðburð og vorverk kalla mun meira á mann en lestur doðranta sem maður hefur trassað allan veturinn.

Það er meir að segja svo að mér finnst mun skemmtilegra að lesa allt annað en námsefnið og merkilegt nokk fann ég ekki svo gamalt Búnaðarrit og fann þar kafla eftir Halldór Pálsson um stefnur í sauðfjárrækt á Íslandi.

Þar segir hann frá því að á Ráðunautafundi 1977 hafi einn ungur maður haldið því fram að íslenska féð hefði verið kynbætt svo mikið síðustu 30-40 árin m.t.t. vaxtarlags og kjötgæða að nú væri svo lítill gæðamunur á I verðlauna og III verðlauna hrútum, að varla væri ástæða til þess að leggja í þann kostnað sem hrútasýningum fylgdi til að bæta kjötgæði meira en orðið væri. Ennfremur segir Halldór að þó þessi skoðun nyti ekki meirihlutafylgis þá var það samt auðheyrt að yngri kandídatar sem lært höfðu hóperfðafræði lögðu lítið upp úr útlistdómum á sýningum og töldu að vært tæki að vinna að öðrum kynbótum en á þeim eiginleikum, sem illu eða góðu væri hægt að koma upplýsingum um í tölvu. Svo hnykkir Halldór aftan við GEFI MENN SÉR TÍMA TIL MÁ KOMA FLESTU Í TÖLVU.

Eitt er allavega víst að íslenska féð hefur breyst mikið frá því 1977 og þar spila möguleikar tölvuheimsins stóran þátt en á það kannski eftir að breytast enn meira með hjálp tölvutækninnar eða þarf maður kannski að ýta á bremsuna og stunda meiri hugsjónarækt eins og fjárræktarmenn fyrir tölvuöld gerðu. Á tölvan jafnvel eftir að taka yfirhöndina af okkur mönnunum í framtíðinni?

Skriðfinnur Finni

Óska öllum gleðilegs sumars og vona að það sé komið. Væri nú alveg eftir yfirvaldinu að skella einu norðanskoti á í byrjun sauðburðar.

Hins vegar er Fimbulfamb gott og skemmtilegt spil til að lyfta sér upp úr námsbókunum. Í gær kom orðið Skirðfinnur fyrir og það merkir finnskur skíðamaður og merkilegt nokk það er skráð svo í íslenskri orðabók menningarsjóðs. Mér þætti nú gaman að vita ef einhver gæti skýrt þessa merkingu út fyrir mér því ég hef aldrei heyrt talað um Skriðfinn Finna.

Afdrif köfnunarefnissambanda í meltingarvegi jórturdýra

er það viðfangsefni sem heldur mér við lestur námsbóka þessa dagana og er ekki ýkja spennandi en betra en margt annað.

Held bara að vorið sé á næsta leiti hérna megin hnattar og ég er nú hálfpartinn farinn að bíða eftir því þó ég hafi verið búinn að fá mig fullsaddan af sumarhitum í lok janúar. Fékk póst að utan þar sem fólkið á sauðfjárbúinu sagði mér frá hrakförum sínum við nágranna sína en þeir hentu garðúrgangi yfir girðingu þar sem voru veturgamlar ær voru. Auðvitað voru þær forvitnar og fóru í hann, en hann innihélt eitraða plöntu og átta drápust og fleiri veiktust en þeim var ráðlagt að ormahreinsa þær með köldu TE til lækninga en ég veit ekki hvort það bar árangur.

Ég sendi súkkulaðiætunni Tony Miles á kúabúinu Síríus Konsum suðusúkkulaði og merkilegt nokk var það ekki endursent til Íslands eins og kom fyrir jólapakkann hans Ulrichs frá Austurríki í desember af því hann innihélt ólöglega jólatrésgrein úr Ölpunum. Í óspurðum fréttum stóðst íslenska súkkulaði vel undir væntingum og því getur Nói Síríus farið að hugsa um útflutning og keppt þar með við nýsjálenska súkkulaðirisann Cadbury. 

Hrósið að þessu sinni fær RÚV fyrir að flytja Shaun the Sheep á betri sýningartíma en lastið fær Bónus fyrir blanda EuroShopper á gosdrykkjamarkað hér, þvílíkur viðbjóður.

Þeir mega nú fá hrós fyrir nýju Bónus/Mjólku súrmjólkina sem er sennilega framleidd úr MS mjólk, veit samt ekkert hvernig staða þessa fyrirtækis er í dag. 

Vopnaburður

Aldrei dytti mér nú í hug að nota broddgölt sem vopn og hefur þetta án efa skeð á norðureyjunni enda var allt slæmt fólk á þeim hluta Nýja-Sjálands. En fimm ára fangelsi fyrir svona brot, þetta hljómar fyrir mér eins og uppskrift að góðum hrekk sem einhverjum dytti í hug hér á Íslandi, jafnvel bara hér á Hvanneyri ef broddgeltir lifðu hér.

Ákærður fyrir að nota broddgölt sem vopn